حضرت عباس به اسم فاطمه حساس بود  

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود 

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه 

گردنت را می شکست انجا اگر عباس بود

 

  

قابل توجه تهرانی ها

ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﺟﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺳﻨﮓ
ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ.ﺷﯿﻂﺍﻥ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﻭﻣﯽ ﮔﻔﺖ :
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ
ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ.ﺑﺮﺱ ﻧﺪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ 

 

 

:(

چقدر حقیرند مردمانی که نه جرأت دوست داشتن دارند ، نه اراده‌ی دوست نداشتن ، نه  

 

لیاقت دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن، با این حال مدام شعر  

 

عاشقانه می‌خوانند

واقعیت

هنوز هم هستند دخترانی که
تنشان بوی محبت خالص می دهد...
بکرند.... نابند.... لمس نشده اند...
احساساتشان دست نخورده است...
باور نکرده اند... تحقیر نشده اند...
اری هنوز هم هستند ولی نادر اند....! کمیاب اند..! پاک اند......!!!
روزی که قرار شود در گوش کودکی لالایی بخوانند از نام "مادر" شرمسار نمی شوند...
و زیر آغوش همسرشان،چشمان خود را نخواهند بست که....
با رویای دیگری سر کنند ....!!!!
آری هنوز هم هستند

ویژگیهای پسران باکلاس:

١ برداشتن ابرو به مقدار کافی!
٢ کشیدن سیگار به همراه چوب سیگار!
٣ بحث در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا!                                                            ٤ نگرفتن ناخن های انگشتان دست!
٥ بی اطلاعی از تماشای برنامه های تلویزیونی!
٦ گوش دادن موسیقی بدون کلام!
٧ نوشیدن نوشابه های انرژی زا!
٨ اظهار عدم تمایل به ازدواج!
٩ تظاهر به عصبی بودن!
١٠ بحث در مورد فضای فکری احمدی نزاد!!
١١ تعدد دوست دختر به اندازه انگشتان دست!

سلامتی

به سلامتی پاک کن که خودشو واسه پاک کردن اشتباه دیگران کوچیک می کنه 

 

 

 

 

هه

دختر:می دونی فردا عمل قلب دارم؟
پسر:آره عزیزم
دختر:منتظرم میمونی؟
پسر رویش را به سمت پنجره بر میگرداند تا دختر اشکش را نبیند و گفت:منتظرت میمونم
دختر:دوستت دارم
... ... ... ... بعد از عمل،دخترداشت به هوش می آمد،به آرامی چشم باز کرد و نام پسر را زمزمه کرد
پرستار:آروم باش عزیزم تو باید استراحت کنی

ادامه مطلب ...

تلنگر

کسی باش که عمری با تو بودن ، یک لحظه ، و لحظه ای بی تو بودن ، یک عمر باشد . . .

برگی از یک نوشته

آنچه میخواهیم نیستیم و آنچه هستیم نمیخواهیم ٬ آنچه دوست داریم نداریم و آنچه داریم  
 
دوست نداریم ٬ و عجیب است هنوز امیدوار به فردائی روشن هستیم ساعتها را بگذارید  
 
بخوابند . بیهوده زیستن را نیازی به شمردن نیست

:)

اون یه دونه یوسفی هم که برگشت به کنعان اش.... استثنا بود... ... تو غمت روبخور